Kolor podstawowy aury
Trochę teorii. Jak wiecie, kolory otaczają nas zewsząd, wszędzie mamy coś kolorowego jednak nasza aura też emituje jakiś kolor. Najczęściej jest to kolor „zniekształcony” przez nasze emocje, stan fizyczny oraz przez różne byty astralne. Można też zbadać wahadełkiem (oczywiście możemy też zobaczyć go intuicyjnie, artykuł: „Widzenie aury intuicyjnie”) jaki jest nasz kolor podstawowy czyli jaki przybraliśmy z wiekiem. Niektóre źródła podają, że nasz kolor podstawowy może się zmieniać z wiekiem, podobno też dzieci do 2 – 3 lat maja kolor aury biały – czysty, później zaś kształtuje im się kolor podstawowy aury.
Technika
Na sam początek przydało by się nauczyć podstawowych ruchów naszego wahadełka. Ono może nam odpowiedzieć tylko na pytania konkretne. Wstań, złap wahadełko za „swój supełek” i zbliż go do czakry splotu słonecznego (15 – 20 cm) i spytaj się „Jaki ruch oznacza tak?”, jeżeli wahadełko wskaże odpowiedni ruch to potem spytaj się „Jaki ruch oznacza nie?” i następnie „Jaki ruch oznacza nie mam pojęcia/nie wiem” - ćwiczenie zrób z 3 razy. Ruchy mogą być na początku takie same albo bardzo skomplikowane, zweryfikuj informacje i podsumuj je, specjalnie nie sugeruje tobie ruchów by twoja świadomość nie wymuszała tych ruchów. Najczęściej ruchy wahadełka nie zmieniają się już nigdy, warto jednak zawsze sprawdzać je przed każdą rozpoczętą pracą.
A teraz praktyka czyli co nam jest potrzebne; wahadełko typ podstawowy bądź wahadełko neutralne, może też się przydać biometr (2 metoda). Ja osobiście używam wahadła tzw. astralnego które jest bardzo aerodynamiczne i lekkie z łatwością wychwytuje każde „trzaski energetyczne”. Osobiście widziałem też wahadła podstawowe wyposażone w 9 kolorowych koralików/paciorków, każdy odpowiada danemu kolorowi aury co bardzo ułatwia prace nad aurą i czakrami. Gdy mamy już pacjenta i przyrządy możemy zacząć badanie podstawowego koloru aury pacjenta.
Oczyszczamy siebie oraz pacjenta dowolną techniką, skupiamy się i prosimy swoją podświadomość (nauczycieli, przywódców duchowych, swoje wyższe „Ja” itp.) o poprawne wyniki. Prosimy o podanie przez pacjenta prawej dłoni (jeżeli jest mężczyzną, a jeśli kobietą to lewą dłoń) i łapiemy wahadełko za kolorowy paciorek/koralik lub myślimy o jakimś kolorze (np. czerwony) i chwytamy wahadło na odpowiedniej długości sznurka (jak ustalać sobie długość sznurka znajdziesz w artykule „Wahadełko – podstawy”). I teraz czekamy na reakcje wahadełka czy jest pozytywna (tak) czy negatywna (nie). Jeżeli to nie jest podstawowy kolor to szukamy następnych tą samą metodą.
Druga metoda wykorzystuje biometr (czyli pewnego rodzaju wykresy, które mogą powiedzieć nam o wszystkim). Taki biometr już niedługo będzie do ściągnięcia ze strony. Obsługa jest
nim banalna gdyż umieszczamy tylko wahadło nad świadkiem i ono pokazuje nam poprawny kolor. Świadkiem może być rzecz która cały czas jest przy pacjencie np. zegarek albo kilka kropel krwi lub parę włosów.